167 – معنی حکمت صد و شصد هفت – پند – تفسیر و راز زندگی – نهج البلاغه .
- تفسیر حکمت 167 نهج البلاغه
167 – معنی حکمت صد و شصد و هفت – نهج البلاغه – تفسیر و راز زندگی
پند 167 – معنی حکمت صد و شصد و هفت – نهج البلاغه – تفسیر و راز زندگی .
حکمت 167 نهج البلاغه .
حضرت امیرالمؤمنین [ ع ] فرمود :
خود پسندى مانع افزايش كمال و مال است .
( ترجمه استاد حسین انصاریان )
وَ قَالَ (علیه السلام) : الْإِعْجَابُ يَمْنَعُ الِازْدِيَادَ [مِنَ الِازْدِيَادِ] .
تفسیر حکمت 167 نهج البلاغه – هیلند
167 – معنی حکمت صد و شصد و هفت – نهج البلاغه – تفسیر و راز زندگی .
در این حکمت ، حضرت (ع) به یکی از موانع رشد و پیشرفت انسان اشاره می کنند : خودپسندی .
خودپسندی ، یعنی این که فرد خود را از دیگران برتر بداند و از نواقص و کمبودهای خود غافل باشد .
این ویژگی ، موجب می شود که فرد انگیزه ای برای پیشرفت نداشته باشد و از تلاش برای رسیدن به کمال باز بماند .
حضرت علی (ع) در این حکمت ، علت این امر را این گونه بیان می کنند که خودپسند ، در خود نقصی نمی بیند که آن را برطرف کند و خود را فاقد کمالی نمی داند که برای کسب آن تلاش کند .
در مقابل ، فرد متواضع ، همواره خود را در حال رشد و کمال می داند و به همین دلیل ، همواره به دنبال کسب علم و دانش و مهارت های جدید است .
این حکمت می تواند برای ما درس مهمی باشد .
ما باید همواره از خودپسندی بپرهیزیم و خود را در برابر دیگران برتر ندانیم .
این کار ، موجب می شود که انگیزه ای برای رشد و پیشرفت داشته باشیم و به کمال برسیم .
در ادام ه، به برخی از پیام های این حکمت اشاره می کنیم .
- پرهیز از خودپسندی
- اهمیت تواضع
- لزوم تلاش برای پیشرفت
این حکمت می تواند در زندگی ما تأثیر مثبتی داشته باشد و به ما کمک کند تا انسان های متواضع و با انگیزه ای باشیم .
در اینجا چند راهکار برای مقابله با خودپسندی را بیان می کنیم .
- خودمان را با دیگران مقایسه نکنیم .
- نقاط ضعف و کمبودهای خود را بپذیریم .
- از دیگران انتقادپذیر باشیم .
- به یاد داشته باشیم که همه انسان ها دارای نقاط ضعف و کمبود هستند .
با رعایت این راهکارها ، می توانیم خودپسندی را در خود کاهش دهیم و به انسان های متواضع و با انگیزه ای تبدیل شویم .