115 – معنی حکمت صد و پانزده – نهج البلاغه – تفسیر و راز زندگی – پند ۱۱۵ .
115 – معنی حکمت صد و پانزده – نهج البلاغه – تفسیر و راز زندگی

حکمت 115 نهج البلاغه .
حضرت امیرالمؤمنین [ ع ] فرمود :
( شخصى از امام پرسيد حال شما چگونه است ؟ فرمود : ) چگونه خواهد بود حال كسى كه در بقاياى خود ناپايدار ، و در سلامتى بيمار است ، و در آنجا كه آسايش دارد مرگ او فرا مى رسد .
( ترجمه دشتی )
وَ قِيلَ لَهُ (علیه السلام) كَيْفَ [تَجِدُكَ] نَجِدُكَ يَا أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ؟ فَقَالَ (علیه السلام): كَيْفَ يَكُونُ حَالُ مَنْ يَفْنَى بِبَقَائِهِ، وَ يَسْقَمُ بِصِحَّتِهِ، وَ يُؤْتَى مِنْ مَأْمَنِهِ؟!

تفسیر حکمت – پند ۱۱۵ – هیلند
در این حکمت ، حضرت امیرالمؤمنین [ ع ] به سه نکته مهم اشاره میکنند .
- فانی بودن دنیا : این بدان معناست که انسان هرچه عمرش بیشتر باشد ، به مرگ نزدیکتر میشود . بنابراین ، زندگی دنیایی ، با همه زیباییها و لذتهایش ، فانی و زودگذر است .
- بیماری در سلامتی : سلامتی انسان ، به دلیل عوامل مختلفی ، مانند پیری ، بیماری و حوادث ، ممکن است به بیماری منجر شود . بنابراین ، انسان نباید به سلامتی خود دل خوش کند و باید همواره آماده مواجهه با بیماری باشد .
- آسیب از محل امن : انسان ممکن است در شرایطی که خود را در امان میبیند ، مانند خانه یا محل کار ، مورد آسیب قرار گیرد . بنابراین ، انسان نباید به امنیت خود اعتماد کند و باید همواره مراقب خطرات احتمالی باشد .
این سه نکته ، انسان را به تأمل در مورد فانی بودن دنیا و ضرورت آمادگی برای مرگ و زندگی جاودانه در آخرت دعوت میکنند .
اشتراک گذاری مطلب