پند 271 – معنی حکمت – تدبّر و تأمّل – راز زندگی – نهج البلاغه .
271 – معنی حکمت – تدبّر و تأمّل – راز زندگی – نهج البلاغه
حکمت 271 نهج البلاغه .
حضرت امیرالمؤمنین [ ع ] فرمود :
روايت شده است كه دو نفر را خدمت حضرت علی (ع) آوردند كه هر دو از بيت المال سرقت كرده بودند .
يكى از آن دو ، برده اى متعلق به بيت المال بود و ديگرى متعلق به بعضى از مردم .
امام عليه السلام فرمود :
اما اين يكى ( برده بيت المال ) خودش مال خداست و حدى بر او نيست ( چراكه ) بخشى از مال خداوند ، بخش ديگر را خورده !
و اما آن ديگرى بايد حد شديد بر او جارى شود ( منظور از حد شديد همان حدّ سرقت است . و به دنبال آن دستور داد ) دست او را قطع كردند .
( ترجمه مکارم شیرازی )
رُوِيَ أَنَّهُ (علیه السلام) رُفِعَ إِلَيْهِ رَجُلَانِ سَرَقَا مِنْ مَالِ اللَّهِ، أَحَدُهُمَا عَبْدٌ مِنْ مَالِ اللَّهِ وَ الْآخَرُ مِنْ عُرُوضِ [عُرْضِ] النَّاسِ؛ فَقَالَ (علیه السلام) :
أَمَّا هَذَا فَهُوَ مِنْ مَالِ اللَّهِ وَ لَا حَدَّ عَلَيْهِ، مَالُ اللَّهِ أَكَلَ بَعْضُهُ بَعْضاً، وَ أَمَّا الْآخَرُ فَعَلَيْهِ الْحَدُّ الشَّدِيدُ، فَقَطَعَ يَدَهُ .
