معنی حکمت 228 – پند دویست و بیست هشت – تدبّر و تأمّل – راز زندگی .
معنی حکمت 228 – پند دویست و بیست هشت – تدبّر و تأمّل – راز زندگی
پند دویست و بیست هشت – معنی حکمت 228 – تدبّر و تأمّل – راز زندگی .
حکمت 228 نهج البلاغه .
حضرت امیرالمؤمنین [ع] فرمود :
كسى كه از دنيا اندوهناك مى باشد ، از قضاء الهى خشمناك است ،
و آن كس كه از مصيبت وارد شده شكوه كند از خدا شكايت كرده ،
و كسى كه نزد توانگرى رفته و به خاطر سرمايه اش برابر او فروتنى كند ، دو سوّم دين خود را از دست داده است
و آن كس كه قرآن بخواند و وارد آتش جهنّم شود حتما از كسانى است كه آيات الهى را بازيچه قرار داده است ،
و آن كس كه قلب او با دنيا پرستى پيوند خورد، همواره جانش گرفتار سه مشكل است، اندوهى رها نشدنى، حرصى جدا نشدنى، و آرزويى نايافتنى .
وَ قَالَ (علیه السلام) : مَنْ أَصْبَحَ عَلَى الدُّنْيَا حَزِيناً، فَقَدْ أَصْبَحَ لِقَضَاءِ اللَّهِ سَاخِطاً؛ وَ مَنْ أَصْبَحَ يَشْكُو مُصِيبَةً نَزَلَتْ بِهِ، فَقَدْ أَصْبَحَ يَشْكُو رَبَّهُ؛ وَ مَنْ أَتَى غَنِيّاً فَتَوَاضَعَ لَهُ لِغِنَاهُ، ذَهَبَ ثُلُثَا دِينِهِ؛ وَ مَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ فَمَاتَ فَدَخَلَ النَّارَ، فَهُوَ مِمَّنْ كَانَ يَتَّخِذُ آيَاتِ اللَّهِ هُزُواً؛ وَ مَنْ لَهِجَ قَلْبُهُ بِحُبِّ الدُّنْيَا، الْتَاطَ قَلْبُهُ مِنْهَا بِثَلَاثٍ: هَمٍّ لَا يُغِبُّهُ، وَ حِرْصٍ لَا يَتْرُكُهُ، وَ أَمَلٍ لَا يُدْرِكُهُ .
منبع محتوا + تفسیر حکمت – Ahlolbait.com
