معنی حکمت 416 نهج البلاغه – راز زندگی .
معنی حکمت 416 نهج البلاغه – راز زندگی
نهج البلاغه – معنی حکمت 416 – راز زندگی .
امام عليه السلام به فرزندش امام حسن عليه السلام فرمود :
چيزى از مال و ثروت دنيا را بعد از خود باقى مگذار زيرا آنچه باقى مى گذارى براى يكى از دو كس خواهد بود : يا كسى كه آن را در راه اطاعت خداوند مصرف مى كند كه در اين صورت او به چيزى سعادتمند شده كه تو به سبب آن محروم شده اى يا براى كسى مى گذارى كه آن را در راه معصيت خداوند به كار مى گيرد در نتيجه تو به سبب چيزى كه براى او اندوخته اى شقاوتمند ، و محروم از سعادت مى شوى و در واقع او را در گناهش يارى كرده اى و سزاوار نيست هيچ يک از اين دو كس را بر خويشتن مقدم دارى .
مرحوم سيد رضى مى گويد :
اين سخن به گونه ديگرى نيز نقل شده است و آن چنين است :
اما بعد ( از حمد و ثناى الهى ) ، آنچه از دنيا هم اكنون در اختيار توست پيش از اين در دست ديگران بوده است و بعد از تو نيز به ديگران مى رسد تو اموال را براى يكى از دو كس گردآورى مى كنى : يكى آنكس كه آن را در راه طاعت الهى صرف مى كند و با آن سعادتمند مى شود در حالى كه تو از آن محروم مانده اى يا كسى كه آن را در راه معصيت خداوند صرف مى كند و تو به سبب آنچه براى او گردآورى كرده اى شقاوتمند خواهى شد ( چرا كه كمك به گناه كرده اى ) .
هيچ يک از اين دو ، شايستگى اين را ندارد كه تو او ( شخص صالح ) را بر خود مقدم دارى و يا بار ( گناه ) او ( شخص ناصالح ) را بر دوش كشى بنابراين براى گذشتگان ، رحمت خدا و براى بازماندگان ، رزق پروردگار را طلب كن ( و به فكر آخرت و آينده خويش باش ) .
( ترجمه مکارم شیرازی )
نهج البلاغه – حکمت 416 ( نسخه صبحی صالح )
وَ قَالَ لِابْنِهِ الْحَسَنِ (عليهماالسلام) :
لَا تُخَلِّفَنَّ وَرَاءَكَ شَيْئاً مِنَ الدُّنْيَا، فَإِنَّكَ تَخَلِّفُهُ لِأَحَدِ رَجُلَيْنِ: إِمَّا رَجُلٌ عَمِلَ فِيهِ بِطَاعَةِ اللَّهِ، فَسَعِدَ بِمَا شَقِيتَ بِهِ؛ وَ إِمَّا رَجُلٌ عَمِلَ فِيهِ بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ، فَشَقِيَ بِمَا جَمَعْتَ لَهُ، فَكُنْتَ عَوْناً لَهُ عَلَى مَعْصِيَتِهِ؛ وَ لَيْسَ أَحَدُ هَذَيْنِ حَقِيقاً أَنْ تُؤْثِرَهُ عَلَى نَفْسِكَ.
قَالَ الرَّضِيُّ وَ يُرْوَى هَذَا الْكَلَامُ عَلَى وَجْهٍ آخَرَ وَ هُوَ:
أَمَّا بَعْدُ، فَإِنَّ الَّذِي فِي يَدِكَ مِنَ الدُّنْيَا قَدْ كَانَ لَهُ أَهْلٌ قَبْلَكَ وَ هُوَ صَائِرٌ إِلَى أَهْلٍ بَعْدَكَ، وَ إِنَّمَا أَنْتَ جَامِعٌ لِأَحَدِ رَجُلَيْنِ: رَجُلٍ عَمِلَ فِيمَا جَمَعْتَهُ بِطَاعَةِ اللَّهِ، فَسَعِدَ بِمَا شَقِيتَ بِهِ؛ أَوْ رَجُلٍ عَمِلَ فِيهِ بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ، فَشَقِيتَ بِمَا جَمَعْتَ لَهُ؛ وَ لَيْسَ أَحَدُ هَذَيْنِ أَهْلًا أَنْ تُؤْثِرَهُ عَلَى نَفْسِكَ، وَ لَا أَنْ تَحْمِلَ لَهُ عَلَى ظَهْرِكَ؛ فَارْجُ لِمَنْ مَضَى رَحْمَةَ اللَّهِ، وَ لِمَنْ بَقِيَ رِزْقَ اللَّهِ .
منبع محتوا + تفسیر حکمت – Ahlolbait.com
