معنی حکمت 415 نهج البلاغه – راز زندگی .
معنی حکمت 415 نهج البلاغه – راز زندگی
نهج البلاغه – معنی حکمت 415 – راز زندگی .
امام عليه السلام در وصف دنيا فرمود :
مي فريبد و زيان مي رساند و مي گذرد. خداوند به (بخشيدن) آن به عنوان پاداش براي دوستانش، رضايت نداده و (گرفتن) آن را به عنوان کيفر دشمنانش نپذيرفته است. اهل دنيا همچون کارواني هستند که هنوز رحل اقامت نيفکنده اند که قافله سالار فرياد مي زند (کوچ کنيد) : و آنها کوچ مي کنند .
( ترجمه مکارم شیرازی )
وَ قَالَ (عليه السلام) فِي صِفَةِ الدُّنْيَا :
تَغُرُّ وَ تَضُرُّ وَ تَمُرُّ؛ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَمْ يَرْضَهَا ثَوَاباً لِأَوْلِيَائِهِ، وَ لَا عِقَاباً لِأَعْدَائِهِ؛ وَ إِنَّ أَهْلَ الدُّنْيَا كَرَكْبٍ، بَيْنَا هُمْ حَلُّوا إِذْ صَاحَ بِهِمْ سَائِقُهُمْ، فَارْتَحَلُوا .
منبع محتوا + تفسیر حکمت – Ahlolbait.com
