معنی حکمت 405 نهج البلاغه – راز زندگی .
معنی حکمت 405 نهج البلاغه – راز زندگی
نهج البلاغه – معنی حکمت 405 – راز زندگی .
امام (عليه السلام) هنگامى كه شنيد عمار ياسر با مغيرة بن شعبه ( آن مرد منافق لجوج ) جرّ و بحث مى كند ، فرمود :
اى عمار ! رهايش كن ، چرا كه او از دين خدا آن مقدار گرفته كه به دنيا نزديكش سازد و از روى عمد حق را بر خود مشتبه ساخته تا شبهات را بهانه لغزش ها و خلاف هايش قرار دهد .
( ترجمه مکارم شیرازی )
وَ قَالَ (عليه السلام) لِعَمَّارِ بْنِ يَاسِرٍ، وَ قَدْ سَمِعَهُ يُرَاجِعُ الْمُغِيرَةَ بْنَ شُعْبَةَ كَلَاماً:
دَعْهُ يَا عَمَّارُ، فَإِنَّهُ لَمْ يَأْخُذْ مِنَ الدِّينِ إِلَّا مَا قَارَبَهُ مِنَ الدُّنْيَا، وَ عَلَى عَمْدٍ لَبَسَ عَلَى نَفْسِهِ، لِيَجْعَلَ الشُّبُهَاتِ عَاذِراً لِسَقَطَاتِهِ.
منبع محتوا + تفسیر حکمت – Ahlolbait.com
