322 – معنی حکمت – تدبّر و تأمّل – نهج البلاغه .
322 – معنی حکمت – تدبّر و تأمّل – نهج البلاغه
حکمت 322 نهج البلاغه .
حضرت امیرالمؤمنین [ع] فرمود :
روايت شده : آن حضرت زمانى كه از صفّين به كوفه آمد به شباميان عبور كرد ، صداى گريه زنان را بر كشته هاى صفّين شنيد ، حرب بن شرحبيل شبامى كه از سران قبيله اش بود به جانب حضرت آمد ، امام به او فرمود :
زنانتان بر آنچه از آنان مى شنوم بر شما مسلّطند چرا آنان را از ناله زدن منع نمى كنيد؟
حرب مى خواست پياده در ركاب حضرت حركت كند ، به او فرمود : باز گرد ، كه پياده آمدن چون تويى با من موجب فتنه براى حكمران ، و خوارى براى مؤمن است .
( ترجمه استاد حسین انصاریان )
وَ رُوِيَ أَنَّهُ (علیه السلام) لَمَّا وَرَدَ الْكُوفَةَ قَادِماً مِنْ صِفِّينَ مَرَّ بِالشِّبَامِيِّينَ، فَسَمِعَ بُكَاءَ النِّسَاءِ عَلَى قَتْلَى صِفِّينَ. وَ خَرَجَ إِلَيْهِ حَرْبُ بْنُ شُرَحْبِيلَ الشِّبَامِيِّ وَ كَانَ مِنْ وُجُوهِ قَوْمِهِ، فَقَالَ (علیه السلام) لَهُ: أَ تَغْلِبُكُمْ نِسَاؤُكُمْ عَلَى مَا أَسْمَعُ؟ أَ لَا تَنْهَوْنَهُنَّ عَنْ هَذَا الرَّنِينِ؟
وَ أَقْبَلَ حَرْبٌ يَمْشِي مَعَهُ وَ هُوَ (علیه السلام) رَاكِبٌ، فَقَالَ (علیه السلام): ارْجِعْ، فَإِنَّ مَشْيَ مِثْلِكَ مَعَ مِثْلِي فِتْنَةٌ لِلْوَالِي وَ مَذَلَّةٌ لِلْمُؤْمِنِ.
