262 – معنی حکمت – تدبّر و تأمّل – راز زندگی – نهج البلاغه .
262 – معنی حکمت – تدبّر و تأمّل – راز زندگی – نهج البلاغه
حکمت 262 نهج البلاغه .
حضرت امیرالمؤمنین [ ع ] فرمود :
گفته اند : حارث بن حوط خدمت حضرت آمد و گفت : تصور مى كنى من گمان مى كنم اصحاب جمل گمراه بودند فرمود :
اى حارث ، تو صورت ظاهر را ديدى نه عمق باطن را ، به اين خاطر سرگردان شدى .
حق را نشناختى تا اهلش را بشناسى ، و باطل را نشناختى تا روى آورنده به آن را بشناسى .
حارث گفت : من با سعد بن مالك و عبد اللّه بن عمر كنار مى روم ، آن حضرت فرمود : سعد و عبد اللّه بن عمر نه حق را يارى دادند ، و نه دست از يارى باطل برداشتند .
( ترجمه استاد حسین انصاریان )
وَ قِيلَ إِنَّ الْحَارِثَ بْنَ حَوْطٍ أَتَاهُ (علیه السلام) فَقَالَ أَ تَرَانِي أَظُنُّ [أَنَ] أَصْحَابَ الْجَمَلِ كَانُوا عَلَى ضَلَالَةٍ؟ فَقَالَ (علیه السلام) :
يَا حَارِثُ [حَارِ] إِنَّكَ نَظَرْتَ تَحْتَكَ وَ لَمْ تَنْظُرْ فَوْقَكَ، فَحِرْتَ؛ إِنَّكَ لَمْ تَعْرِفِ الْحَقَّ، فَتَعْرِفَ مَنْ أَتَاهُ [أَهْلَهُ]، وَ لَمْ تَعْرِفِ الْبَاطِلَ، فَتَعْرِفَ مَنْ أَتَاهُ. فَقَالَ الْحَارِثُ فَإِنِّي أَعْتَزِلُ مَعَ [سَعْدِ] سَعِيدِ بْنِ مَالِكٍ وَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ. فَقَالَ (علیه السلام) إِنَّ [سَعْداً] سَعِيداً وَ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عُمَرَ لَمْ يَنْصُرَا الْحَقَّ وَ لَمْ يَخْذُلَا الْبَاطِلَ .
