261 – معنی حکمت – تدبّر و تأمّل – راز زندگی – نهج البلاغه .
حکمت 261 نهج البلاغه .
261 – معنی حکمت – تدبّر و تأمّل – راز زندگی – نهج البلاغه
حکمت 261 نهج البلاغه .
حضرت امیرالمؤمنین [ ع ] فرمود :
( آن هنگام كه تهاجم ياران معاويه به شهر انبار ، و غارت كردن آن را شنيد ، تنها و پياده به طرف پادگان نظامى كوفه « نخيله » حركت كرد ، مردم خود را به او رسانده، گفتند اى امير مؤمنان ما آنان را كفايت مى كنيم ، فرمود ) شما از انجام كار خود درمانده ايد چگونه كار ديگرى را برايم كفايت مى كنيد؟
اگر رعاياى پيش از من از ستم حاكمان مى ناليدند ، امروز من از رعيّت خود مى نالم ، گويى من پيرو ، و آنان حكمرانند ، يا من محكوم و آنان فرمانروايانند .
سید رضی گوید : وقتى سخن امام در يك سخنرانى طولانى كه برخى از آن را در ضمن خطبه هاى گذشته آورديم ، به اينجا رسيد .
( دو نفر از ياران جلو آمدند و يكى گفت : من جز خود و برادرم را در اختيار ندارم ، اى امير المؤمنان فرمان ده تا هر چه خواهى انجام دهم ، امام فرمود ) شما كجا و آنچه من مى خواهم كجا ؟
( ترجمه دشتی )
وَ قَالَ (علیه السلام) : لَمَّا بَلَغَهُ إِغَارَةُ أَصْحَابِ مُعَاوِيَةَ عَلَى الْأَنْبَارِ، فَخَرَجَ بِنَفْسِهِ مَاشِياً حَتَّى أَتَى النُّخَيْلَةَ وَ أَدْرَكَهُ النَّاسُ وَ قَالُوا يَا أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ نَحْنُ نَكْفِيكَهُمْ. فَقَالَ (علیه السلام) مَا تَكْفُونَنِي أَنْفُسَكُمْ، فَكَيْفَ تَكْفُونَنِي غَيْرَكُمْ؟ إِنْ كَانَتِ الرَّعَايَا قَبْلِي لَتَشْكُو حَيْفَ رُعَاتِهَا، وَ إِنَّنِي [فَإِنِّي] الْيَوْمَ لَأَشْكُو حَيْفَ رَعِيَّتِي؛ كَأَنَّنِي الْمَقُودُ وَ هُمُ الْقَادَةُ، أَوِ الْمَوْزُوعُ وَ هُمُ الْوَزَعَةُ .
[قال الرضی: فلما قال (علیه السلام) هذا القول في كلام طويل قد ذكرنا مختاره في جملة الخطب تقدم إليه رجلان من أصحابه فقال أحدهما إني لا أملك إلا نفسي و أخي [فمرنا] فَمُر بأمرك يا أمير المؤمنين [ننفذ] ننقد له، فقال (علیه السلام) وَ أَيْنَ تَقَعَانِ مِمَّا أُرِيدُ؟] .
