191 – معنی حکمت صد و نود یک – پند – تدبّر و تأمّل – راز زندگی – نهج البلاغه .
191 – معنی حکمت صد و نود یک – پند – تدبّر و تأمّل – راز زندگی – نهج البلاغه
حکمت 191 نهج البلاغه .
حضرت امیرالمؤمنین [ ع ] فرمود :
انسان در دنيا هدفى است كه مرگها به جانب او تير مى اندازند ، و غارت شده اى است كه بلاها به سويش مى شتابند .
با هر نوشيدنيش جرعه اى جهنده در گلو ، و با هر لقمه اش گلو گيرى است .
بنده به نعمتى نمى رسد مگر به بهاى از دست دادن نعمتى ديگر ، و به پيشواز روزى از عمرش نمى رود مگر به جدايى روزى ديگر از مدت عمرش .
پس ياران مرگيم ، و وجودمان نشانه تير مردن ها ، از كجا اميد به ماندن داشته باشيم اين روز و شب چيزى را بالا نبردند مگر اينكه در خراب كردن آنچه ساخته ، و پراكندن آنچه فراهم نموده بودند به شتاب باز گشتند .
( ترجمه استاد حسین انصاریان )
وَ قَالَ (علیه السلام): إِنَّمَا الْمَرْءُ فِي الدُّنْيَا غَرَضٌ تَنْتَضِلُ فِيهِ الْمَنَايَا وَ نَهْبٌ تُبَادِرُهُ الْمَصَائِبُ، وَ مَعَ كُلِّ جُرْعَةٍ شَرَقٌ وَ فِي كُلِّ أَكْلَةٍ غَصَصٌ؛ وَ لَا يَنَالُ الْعَبْدُ نِعْمَةً إِلَّا بِفِرَاقِ أُخْرَى، وَ لَا يَسْتَقْبِلُ يَوْماً مِنْ عُمُرِهِ إِلَّا بِفِرَاقِ آخَرَ مِنْ أَجَلِهِ؛ فَنَحْنُ أَعْوَانُ الْمَنُونِ وَ أَنْفُسُنَا نَصْبُ الْحُتُوفِ، فَمِنْ أَيْنَ نَرْجُو الْبَقَاءَ؛ وَ هَذَا اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ لَمْ يَرْفَعَا مِنْ شَيْءٍ شَرَفاً إِلَّا أَسْرَعَا الْكَرَّةَ فِي هَدْمِ مَا بَنَيَا وَ تَفْرِيقِ مَا جَمَعَا .
